Patron Liceum

Władysław Stanisław Reymont

zdjęcie  Władysława Reymonta
Reymont Władysław Stanisław, właściwie Stanisław Władysław Rejment (1867-1925), polski prozaik, laureat Nagrody Nobla 1924. Syn wiejskiego organisty, od 1880 w Warszawie, gdzie był m.in. uczniem krawieckim, 1884 wyzwolonym na czeladnika. Najprawdopodobniej ukończył jedynie 3 klasy Warszawskiej Szkoły Niedzielno-Rzemieślniczej.

Do 1887 występował w wędrownych trupach aktorskich. Od 1888 robotnik kolejowy, w 1891 zaangażował się do Towarzystwa Dramatycznego w Piotrkowie, występował także w teatrze amatorskim w Skierniewicach. Od 1893 osiadł w Warszawie, zajmując się pracą dziennikarską i twórczością literacką.
W latach 1895-1897 wiele podróżował (m.in.: Berlin, Bruksela, Paryż, Londyn). 1890 przeżył katastrofę kolejową pod Warszawą, za co otrzymał wysokie odszkodowanie, które pomogło mu w materialnej stabilizacji.
W okresie I Wojny Światowej był członkiem patriotycznych komitetów społeczno - obywatelskich. 1919-1920 gościł dwukrotnie w środowiskach polonijnych w USA. Interesował się nowościami techniczno-cywilizacyjnymi, m.in. był współtwórcą jednej z pierwszych w Polsce spółdzielni kinematograficznej.

Od 1882 pisywał wiersze, poświęcone głównie doli ucznia krawieckiego. Debiutował 1892 jako dziennikarz w warszawskim Głosie i jako nowelista w krakowskiej Myśli opowiadaniem "Wigilia Bożego Narodzenia". Do 1894 napisał serię cieszących się uznaniem opowiadań, m.in. "Zawierucha", "Na bruku", zarówno z życia wsi, jak i miasta, ujmując się za ludźmi gnębionymi przez niesprawiedliwość społeczną.

Nakreślił interesująco życie świata aktorskiego w cyklu utworów, m.in. w powieści "Komediantka" (1895 w Kurierze Codziennym, 1896 wydanie książkowe), także częściowo w "Fermentach" (1896 w Bibliotece Warszawskiej, wydanie książkowe 1897).

Pomiędzy rokiem 1895 a 1899 Reymont pisał swoją wielką dwutomową powieść "Ziemia obiecana" (wydana 1899, adaptacje filmowe: A. Hertza i Z. Gniazdowskiego, 1927 oraz A. Wajdy, 1975), tworząc wizję okrutnego kapitalistycznego miasta-molocha (pierwowzorem była Łódź).

Wiele opowiadań poświęcił wydarzeniom rewolucyjnym, np. "Ave Patria" (1907), przestrzegając przed ich skutkami, choć opowiadał się za walką o niepodległość. W trylogii historycznej "Rok 1794" (1913-1918) ukazał ostatni okres istnienia Polski przedrozbiorowej.

Za arcydzieło Reymonta uważana jest epicka powieść "Chłopi" (wydanie książkowe tom 1-4, 1904-1909), za którą otrzymał Nagrodę Nobla. Mniejsze znaczenie mają w jego twórczości utwory pisane pod koniec życia, np. "Bunt" (1924), uznanie badaczy współczesnych budzi natomiast szkic powieściowy "Marzyciel" (1908), napisany pod wpływem twórczości F. M. Dostojewskiego.

Kontakt

Zespół Szkół nr 18 w Warszawie
ul. Żeromskiego 81
01-882 Warszawa
tel.: (22) 834 69 67 lub (22) 834 72 01
fax: (22) 834 67 63